مقایسه میزان رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن درکارکنان هوشبری و اتاق عمل مراکز آموزشی، درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال ۱۳۹۱

چکیده زمینه: رضایت شغلی به عنوان مهمترین نگرش، به طرز تلقی یا قضاوتی که کارکنان نسبت به شغل و سازمان خود دارند باز می گردد. هدف این مطالعه تعیین میزان رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن درکارکنان هوشبری واتاق عمل مراکز آموزشی، درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال1391 بود. روش ها: مطالعه ایی است توصیفی- تحلیلی، نمونه پژوهش شامل کلیه کارکنان هوشبری و اتاق عمل مراکز آموزشی، درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (309 نفر) در سال 1391 بود. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون (76% r=) اندازه گیری شد و روایی محتوایی پرسشنامه به تایید 10 نفر از افراد متخخص رسید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از آزمون های t مستقل و تحلیل واریانس anova استفاده شد و سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: رضایت شغلی کارکنان هوشبری از اتاق عمل بیشتر بود . میزان رضایت شغلی در بیمارستان امام خمینی (ره) از بقیه مراکز بیشتر و در بیمارستان معتضدی از بقیه مراکز کمتر بود. میزان رضایت شغلی کارکنان در مراکز آموزشی، درمانی مختلف در حد متوسط ارزیابی شد. رضایت شغلی با هیچ کدام از متغیرهای پژوهش رابطه معنا داری نداشت. در حیطه های بررسی شده بیشترین عامل نارضایتی شغلی در حیطه امنیت شغلی بود (6/24 %). نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه مشخص گردید رضایت شغلی کارکنان در حد متوسط بود. افزایش و پرداخت به موقع کارانه و مزایا، ایجاد امکانات رفاهی، عدم وجود تبعیض در جهت افزایش رضایت شغلی این قشر ضروری می باشد.